- фахам
- [فخم]1. боғҷома, чодире, ки дар вақти афшондани мева, ҳамчун тут, зардолу ва ғ. ба зери дарахт медоранд2. чодире, ки барои ғун кардани нисор (пулу қанду қурс) дар тӯйҳо ва ҷашнҳои хурсандӣ ба рӯи даст нигоҳ дошта мешавад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.